Mari Kondo – Konmari Quest Deel 3: Papieren
We gaan weer verder met de Konmari quest, Konmari Papieren. Niet omdat ik het gepland had… maar omdat er iets stuk was en ik “het bonnetje” moest zoeken. En als we dan toch met onze neus in de papieren zitten, ach dan maar deel 3 Konmari Papieren afronden.
Kort Archief
Onze papieren organisatie bestaat uit 2 delen: het actieve deel dat in de woonkamer bij de hand in een map zit. Dit zijn (in theorie alleen) de papieren die dit jaar binnenkomen. Keurig gesorteerd met behulp van de handige tabbladen van het nibud. Maar die map is niet heel dik en sommige papieren (zoals garantiebewijzen) moet je toch bewaren. Deze gaan dus naar het lange archief.
Lang Archief
Hier bevinden zich alle papieren die langer bewaard moeten worden (of die je langer wilt bewaren….).
De mappenstructuur die ik al eens eerder had opgezet met een cursus van SlowOrganizing, is in de loop der jaren met de komst van meer digitale afschriften al flink geslonken, maar het werd weer eens tijd om de bezem er doorheen te halen. Met als hoofddoel het aankoopbewijs te vinden.
Het blijft lastig om sommige papieren weg te gooien, het is vaak een emotionele waarde, het bonnetje van dat bestekset dat we kochten voor ons huwelijk… Bewaren hoeft niet meer, de garantie is verlopen….denk ik… maar toch is het leuk om het te zien……. Ik besluit om het te bewaren, maar niet tussen de aankoopbewijzen. Dit bonnetje, samen met wat andere nostalgische schatten komen in mijn plakboek. Dat is een betere plek voor deze bonnetjes. Ook de bankafschriften van meer dan 5 jaar geleden kunnen het oud papier in… (de versnipperaar is de vorige keer gesneuveld, ik verscheur ze tegenwoordig maar gewoon).
Een hoop oud papier
Ik verzamel alle papieren, organiseer ze in de de juiste mappen en kan een aantal mappen helemaal legen, door ze samen te voegen. Van sommige papieren weet ik niet goed of en hoe lang ik ze moet bewaren, ik heb geen zin om dat uit te zoeken (…….) dus deze gaan voor deze ronde weer terug in de map. Papieren uitzoeken is toch een klus die regelmatig terug komt.
Mijn gevoel zegt me dat het digitaal opslaan in sommige gevallen makkelijker is. Maar voorlopig heb ik daarin nog mijn bedenkingen: inscannen kost tijd, heb toch de angst het digitaal kwijt te raken (gecrashte schijven) en online opslaan……ach.. Sommige winkels sturen je digitaal een bon, dat is wel handig…
Toch maar digitaal?
Ik kan het aankoopbewijs niet vinden…. zal ik het dan toch?? Ergens in een diep verleden heb ik ook digitaal bestanden opgeslagen, in het “zwarte gat” genaamd Evernote. Zwart gat, omdat je hier alles makkelijk in op kan slaan…….
Het voordeel hiervan is dat je kunt zoeken…. naam ingetikt en voila met een paar seconden verschijnt het aankoopbewijs op mijn scherm…. dat is toch wel sneller als dat gezoek door alle papieren….. maar ja, hoe vaak heb je het nou nodig??? Bij de volgende ronde toch maar het digitale archief ook maar eens meenemen….of opzetten…….
Minder papier
Ach, alles is weer eens uitgezocht en de kast begint steeds leger te worden. Ik heb de neiging om de lege mappen te bewaren, maar doe er toch een paar weg, die niet meer lekker sluiten, met reclame en die gewoon stuk zijn…
Ik ben nou eenmaal een kantoorartikelen freak, ben dol op mappen en papier……..
Ben bang dat mappen ook onder papier vallen, ze “sparken joy” omdat alles er altijd netjes uitziet als je het in een map doet….
De volgende ronde maar…. sorry Mari Kondo, ik ben niet de perfecte leerling…. ik blijf zeker zitten in je klas… 🙂
Dit artikel bevat affiliate links, dat betekend dat ik een kleine vergoeding krijg als je via onderstaande links besteld.
